Pajottenland met snuifje Waals-Brabant en de Vlaamse Ardennen – 21 april 2019
R M : Eddy De Keyser

09h00 zoals steeds maar..
velen kwamen toch iets vroeger wellicht verleid door de gratis aangeboden koffie door den Dieter. Waarvoor natuurlijk hartelijk dank en sterk geapprecieerd!

Het was mooi weer en dat zou blijven. Ook niet verwonderlijk dat zich dan een 20 tal
moto’s kwamen aanbieden met tal van duo’s.

Twee groepjes (geen 3 !!) en zonder autostrade het eerste deel aangevat. Dat liep
pal zuid o.m. langs Vlezenbeek en St Pieters Leeuw waar we aan de kerk toch
eventjes moesten opletten om dat piepkleine kasseitje naar beneden niet te missen.
De koffiestop was het kasteel van Beersel ( Suske & Wiske en nog minder Lambik
bleken er niet thuis te zijn )

Deel 2 ging eventjes de frans sprekende kant op en het verleden leert ons dat na de
koffiestop het betere deel begint, het was ditmaal de spreekwoordelijke uitzondering.
Eens de E429 over zaten we terug in het Pajottenland. Alhoewel.. soms leek het of
we een woestijn rally aan het rijden waren. Amaai dat stof … maar wel geen putten
in het wegdek. Ergens ( ik weet echt niet precies waar) hadden wij het moeilijk de
Garmin te geloven om dat kasseitje aan de kerk links naar beneden in te rijden. We
bleken dan toch goed gekozen te hebben.

De Orangerie In Viane was een welgekomen stop. We kregen een mooi uitzicht
vanop ons open terras om wat uit te puffen. Eventjes vreesden we dat dat daar wel
lang ging duren vooraleer de ganse groep ( toch bijna 30 man) van eten voorzien zou
zijn. Echter dat viel best mee en was nog lekker ook.

Deel 3 moesten wij wel verwerken met een thermometer die soms meer dan 25C°
durfde aangeven. Het rijden in het hartje van het Pajottenland was er zeker niet
minder leuk door. De stofwolken waren hier zelfs iets minder hevig.
Ondertussen was wel een aflossingskoers begonnen. Waarschijnlijk werden op het
thuisfront, wegens Paasfeest ??, ergens eisen gesteld en moesten sommige daarom
graag ietwat vroeger thuis zijn. Kunnen we best begrijpen; Iedereen content toch.
De Cam in Gooik ( beter gekend door fietsers dan door motorijders) was onze
namiddagstop. Een fris glas en/of ijsje heeft daar zeer gesmaakt. Het
biermuseum/geuzestokerij hebben evenwel toch niet gaan bezoeken. Liever nog wat
toeren.
Dat hebben wij dan ook gedaan tot Ternat waar sommige de E40 nemen maar de die
hards toch maar de kleine baan bleven volgen

Eindpunt clublokaal bij Dieter om met een laatste glas de rit af te sluiten.
De troepen waren ondertussen wel serieus uitgedund maar ja dat was nu eenmaal
het gevolg van en Pasen en heel warm weer en een vermoeiende rit.
Inderdaad de rit was dan wel kort maar ook hevig . Elk wat wils.

Meise, 22 april 2019
A van den Steen

Zoals in de uitnodiging reeds was meegedeeld werd er de mogelijkheid geboden van een ontbijt te genieten in ’t Moment in Meise…

Spijtig genoeg waren er slechts een 6-tal deelnemers die hier hebben van genoten. Hier kan ik alleen maar zeggen dat de afwezigen ongelijk hadden.

Iets na 9 uur kwamen dan ook de eerste reeds aangereden. Het vertrek was nl. voorzien om 9u30′. Omdat het de eerste rit van het seizoen was en ze ook wat korter was.

Stipt om 9u30′ werd er dan ook vertrokken. Aanvankelijk in één groep, maar na een 5-tal kilometers splitsten we ons dan op in de gekende groepen…

We reden langs bekende banen, maar zonder enige autostrade, en ook wel bochtig naar onze eerste koffiestop van het seizoen. Oorspronkelijk was het voorzien in het ‘Trattoria Kaai’ aan de Rupel. (Jawel Dirk H. Je hebt gelijk – het is niet aan de Schelde!) Maar door het goede weer waren de tafels hier al gedekt voor het middagmaal en werden we vriendelijk doorverwezen naar een bistrootje wat verder… ‘Bistro Ivan’. Daar werden we met open armen ontvangen en hebben de meesten van een heerlijke koffie genoten… Daar lichtte Patrick, onze roadmaster-van-dienst, ons ook in dat ook de middagstop op een andere plaats zou zijn omwille van verbouwingswerken die vroeger waren begonnen dan voorzien.

Opnieuw reden we langs mooie, bochtige en pittoreske baantjes tot Rupelmonde… Ondertussen kregen we een paar regendruppels om ons vizier, maar echt doorgeregend heeft het niet. En dit was welkom, want Philo was al op de koffiestop en we hadden doorgekregen dat het daar zelfs aan het hagelen was. Maar wij bleven zo goed als droog.

De middagstop, ‘Scaldiana’ was ook een voltreffer! De meesten hebben genoten van het stoofvlees met frietjes en ook een paar andere schotels werden sterk gewaardeerd.

Daarna reden alweer, zonder enige kilometer autostrade, opnieuw naar Meise, waar we dan ook afsloten waar we vertrokken waren. ’t Moment, dat trouwens wordt uitgebaat door Marina en Didier, leden van onze club.

We mogen zeggen dat het er niet echt goed uitzag, aanvankelijk wat de weersvoorspellingen betrof, maar dat we het goed gehad hebben en op deze manier het seizoen ook mooi gestart zijn.

Het belooft alvast een mooi en goed gevuld motorseizoen te worden!

Bedankt aan de organisatoren!

Jouw verslaggever, Johan Van den Steen
(omdat onze normale verslaggever andere prioriteiten had…)